Hartproblemen

 

Hartproblemen bij de kat gaan vaak samen met benauwdheid. Ook kan de kat flauwtes hebben, verlamd raken of plotseling overlijden. 

Katten met een hartprobleem hebben vaak een hartspierziekte (Cardiomyopathie)

Hier zijn verschillende vormen van. De meest bekende vorm is HCM (Hypertrofische Cardiomyopathie)  Het is een erfelijke verworven aandoening waarbij de hartspier zodanig gaat verdikken dat de functie van het hart vermindert en het hart niet meer voldoende bloed in het lichaam kan stuwen.
 
Verworven wil zeggen dat de kat niet met de hartspierziekte geboren wordt maar dat deze later in het leven optreedt.
 
HCM bestaat zowel in een primaire verworven vorm als een secundaire verworven vorm. Bij de eerste vorm is er een probleem van de hartspier zelf, terwijl de secundaire vorm het gevolg is van een andere onderliggende aandoening zoals bijvoorbeeld een hoge bloeddruk of een overactieve schildklier (deze secundaire verworven HCM is dus niet erfelijk).
 
Er zijn nog meer vormen van een hartspierziekte bij de kat. Het komt voor dat de hartspier te stug en te weinig elastisch is, dit wordt Restrictieve Cariomyopathie genoemd.
Dan is er ook de vorm waarbij de hartspier verslapt is en te wijd, dit wordt Dilatatieve Cardiomyopathie genoemd.
Er zijn nog andere vormen, die niet bij 1 van de bovenstaande vormen passen, deze worden Unclassifie Cardiomyapaty genoemd.
Lekkende hartkleppen zijn bij katten, in tegenstelling tot de hond, zelden de oorzaak voor een hartprobleem. 
 

Oorzaak hartproblemen kat 

  • Erfelijke afwijking 
  • Te hard werkende schildklier
  • Nierfalen
  • Te veel groeihormoon 
  • Hoge bloeddruk
  • Ongezond eten 
  • Tumoren 
  • Bepaalde medicijnen

Symptomen hartprobleem kat 

 

In het begin merkt de eigenaar zelden iets aan de kat met een hartprobleem. De kat slaapt mogelijk iets meer, gaat wat minder op stap, eet iets minder. Anders dan bij de hond, hoest een kat met hartproblemen zelden.

Vaak worden de eerste afwijkingen vastgesteld door de dierenarts. De kat heeft een hartruis of een galopritme. Hierbij hoort de dierenarts drie harttonen. Ook kan het zijn dat de dierenarts een onregelmatige hartslag hoort of een te snelle of juist te trage hartslag.
Later in de ziekte ontwikkelt een kat meer problemen. De kat krijgt vocht achter de longen, is benauwd en ademt te snel en te diep.
Ook kan het gebeuren dat de kat plotseling verlamd aan de achterpoten en de staart doordat er in het hart een stolsel ontstaat dat elders in het lichaam vastloopt. Ook kan de kat hartritmestoornissen krijgen, flauwvallen of hij kan plotseling sterven
 

HCM kan onderkend worden met een echografisch onderzoek. Een negatieve test (normaalbeeld) is helaas geen garantie voor “HCM vrij” zijn. Hoe ouder de kat is bij een test, des te meer waarde heeft een negatieve test. De meeste katten met HCM ontwikkelen dit nl. meestal op jonge leeftijd. Het meest ideale zou dus zijn om ouders, grootouders en overgrootouders te testen. Daarnaast moet zoveel mogelijk sectie gedaan worden bij katten die onverwachts overlijden. Op deze manier moet het mogelijk zijn om bepaalde lijnen in kaart te brengen.

Voor dieren waar actief mee wordt gefokt, geldt een advies om de HCM test jaarlijks te herhalen. Voor dieren die niet meer actief in de fok zijn, maar wel nakomelingen hebben, is het testadvies 2-jaarlijks.

Hoe behandelen we katten met hartkwalen

 

Genezing is helaas niet mogelijk maar door middel van medicatie kan de kwaliteit van leven een stuk verbeterd worden.

Medicijnen die vaak gegeven worden zijn:

  • Diuretica (plaspillen) zorgen ervoor dat vocht wordt afgedreven dat zich in de logne, de buikholte of onderhuids bevindt. Het gevolg is bijvoorbeeld dat de longen weer beter kunnen werken en dat de bloeddruk wat wordt verlaagd, waardoor het hart wordt ontlast.
  • Hartmedicijnen (atenolol) heeft een verlagende invloed bij een te snelle hartslag en kan een (te) hoge bloeddruk verlagen. Dit medicijn zal levenslang gegeven moeten worden.