Flat Chested Kitten (FCK)

FCK (Flat Chest Kitten) of FCKS (Flat Chest Kitten Syndrome) is spijtig genoeg een afwijking bij kittens waar men nog niet veel van afweet.
Een nestje wordt normaal geboren, mooie gewichtjes, niets mis met de kleintjes.
Na een paar dagen (2 tot 10) echter voelt 1 (of meer) kitten "raar" aan als je het opneemt. De borstkas lijkt breder dan bij de andere kittens. Als je het kitten onder de borstkas vastneemt, dan is die niet puntig, maar vlak.
Het kitten heeft het Flat Chest Kitten Syndrome, het heeft een platte borstkas. Afhankelijk van de ernst van de afwijking zal het kitten ook ademhalingsproblemen krijgen en meestal sterft het kitten.
Het komt bij alle rassen en ook bij huiskatten voor.

Normaal is een platte borst gewoon plat. Bij ernstiger vormen wordt het borstbeen naar binnen getrokken. Dit belemmert sterk de ontwikkeling van de longen en het hart, en de prognose in dit geval is slecht. De ontwikkeling van de longen komt in gevaar en het hart wordt weggedrukt. 
Door de kleinere en abnormale borstholte krijgt het kitten weinig zuurstof. Daardoor ademt het sneller en hapt soms naar adem, wat het kitten uitput. Zogen wordt een probleem, dus bijvoeren zal nodig zijn om het kitten een kans op overleven te geven.

FCK komt in verschillende graden voor en kan zo mild zijn dat het niet waargenomen wordt. De oorzaak van FCK is nog niet volledig bekend. Er zijn wel een aantal veronderstellingen en bij Burmezen is uit onderzoek naar voren gekomen dat hier een recessief en enkelvoudig gen verantwoordelijk kan zijn voor deze afwijking. 
Uit onderzoek bleek dat FCK waarschijnlijk erfelijk is, omdat sommige combinaties beduidend meer aangetaste kittens gaven dan anderen, maar dat andere factoren kunnen meespelen om de invloed van de genen ook tot uiting te laten komen. Eén van de andere factoren zou een calciumtekort bij de zwangere poes kunnen zijn, een andere een mindere kwaliteit van de moedermelk (voedingsstoffen die ontbreken of juist teveel aanwezig zijn). Het onderzoek was gericht om de invloed van taurine op FCK te onderzoeken. Hoewel het taurinegehalte bij de aangetaste kittens hoger lag dan bij niet aangetaste, was het verschil niet zo groot dat hier een conclusie uit getrokken kon worden.

Er wordt gezegd dat het meer bij katers voorkomt dan bij poesjes. Dit zou kunnen te maken hebben met het feit dat katertjes over het algemeen zwaarder en groter zijn dan poesjes en daardoor sneller "inzakken", maar de afwijking komt zowel bij katertjes als bij poesjes voor.
Een mogelijke oorzaak van de afwijking zouden de borstspieren kunnen zijn, die niet snel genoeg meegroeien waardoor de zwakkere plekken van de ribbenkas (het kraakbeen) vervormt wordt. Het toedienen van calcium bij een kitten dat voldoende calcium heeft, zou hier een averechts effect kunnen hebben. Voorzichtig dus met behandelingen. 
Er wordt ook beweert dat een te zwakke melkproductie en/of melkkwaliteit een rol zou kunnen spelen. De kittens zouden zichzelf "platzuigen" of door de minder goede samenstelling van de melk verkeerd ontwikkelen.

Wat te doen bij FCK

Afhankelijk van de ernst van de afwijking heeft u enkele opties.
Bij de ernstige vorm, waarbij het borstbeen duidelijk naar binnen geklapt is, en/of pectus excavatum betrokken is, zijn niet alleen de overlevingskansen zeer klein, maar zal ook de latere levenskwaliteit en -verwachting van de kat niet erg hoog liggen. Bij deze vorm is uit autopsies gebleken dat ook de longen en het hart meestal ernstige schade opgelopen hebben. Euthanasie is geen prettige, maar soms de meest menselijke uitweg. Overleg dit met uw dierenarts.

Sommige fokkers hebben met zelfgemaakte constructies positieve resultaten geboekt. Eén van de problemen met een platte borst is dat het kitten niet op de zij slaapt, maar op de buik, wat de toestand nog verergert. De harnasjes drukken ook de zijkant van de borstkas wat naar binnen. Hierbij dient GOED opgelet te worden dat het borstbeen nog naar buiten zit, zodat het door het harnas niet nog dieper naar binnen gedrukt wordt. Het harnasje moet net om de borst passen en niet spannen. Het harnasje met de punt (rechts) zou ook helpen om het kitten te verplichten op de zij te slapen. De kittens hebben al problemen met de ademhaling, en sommige kittens zullen de constructie zo vervelend vinden dat ze constant liggen te krijsen. Hierdoor raken ze nog meer uitgeput en bij deze kittens is het harnas geen oplossing. De kittens verplichten om hun pootjes te gebruiken (ze wat verder van de moeder leggen, laten stappen terwijl je ze ondersteunt) zou helpen om de spieren te versterken en te ontwikkelen. 

Aangezien het zogen zwaar bemoeilijkt wordt, dienen de kittens bijgevoerd te worden. Gebruik kwaliteitsvoeding zoals b.v. KMR (apotheek of dierenarts) en eventueel sondevoeding. Zelfs kittens die schijnbaar goed zogen, mogen bijgevoerd. Ze verbruiken meer energie dan de andere kittens uit het nest om bij te blijven. 
Als de kittens 3 weken overleven, is de kans zeer groot dat de borstkas (bij lichte gevallen) terug een normale vorm krijgt of (bij de ergere gevallen) lichtjes vlak blijft zonder verdere bijverschijnselen. Spijtig genoeg is er geen garantie en kunnen kittens die de 3 weken gehaald hebben, toch na 12 - 18 weken of later overlijden. De meeste kattenliefhebbers raken sterk gehecht aan de kleine vechtertjes en ze dan moeten afgeven als alles schijnbaar achter de rug is, doet pijn.

Het risico op FCK zou kunnen beperkt worden door:
* antibiotica te vermijden tijdens de zwangerschap of tijdens het zogen
* inteelt te vermijden (FCK zou meer voorkomen bij inteelt) 
* niet te fokken met een poes met melkproblemen (weinig melk, mindere kwaliteit, ...)
* steeds kwalitatief goede voeding te geven, zeker tijdens de zwangerschap of het zogen
* vermijden te fokken met een poes of kater die reeds FCK kittens op de wereld gezet heeft
* eerlijk te zijn tegenover kopers van een kitten dat hersteld is van FCK 

Eén FCK in een nest kan een ongelukje of toeval zijn, maar als er meerdere kittens de afwijking vertonen, of afwijkingen in verschillende nesten, is het niet aan te bevelen de kater en/of de poes nog voor verdere fok te gebruiken. Verder fokken met een kat die als kitten de afwijking had, is zeker niet aan te bevelen.