Astma

 

Er wordt onderscheid gemaakt tussen bronchitis en astma. Bij bronchitis is er sprake van een milde reactie op een irriterende stof, zoals sigarettenrook en stofdeeltjes. Bij astma is er sprake van een allergische reactie op de irriterende stoffen, zoals sigarettenrook en stofdeeltjes, waarbij ook het immuunsysteem een rol speelt.

Bij Feline astma worden de longen overprikkeld, door deze overprikkeling worden de cellen in de longen aangezet om meer slijm te produceren. Door de prikkeling worden ook de wanden van de diepere luchtwegen dikker. Er ontstaat een ontstekingsreactie in de longen waardoor ze kunnen opzwellen of spastisch samentrekken. Dit alles leidt tot ademhalingsproblemen. Er wordt gesproken van astma als er daadwerkelijk aanvallen optreden.

 

De symptomen kunnen heel verschillend zijn. Katten kunnen chronisch hoesten, dit kan van heel mild (1-2 keer per dag) tot heel frequent. Je kat kan bijvoorbeeld met een open bek ademen of een aanval krijgen van benauwdheid, dit is te vergelijken met een astma aanval bij mensen. Je kat heeft dan heel veel moeite om adem te halen. Het kan ook zijn dat je nooit een aanval ziet en dat je alleen maar opmerkt dat je kat minder eetlust heeft of stopt met eten. Als er sprake is van aanvallen van benauwdheid, spreken we altijd van astma.

Ga bij symptomen van longproblemen altijd op tijd naar je dierenarts! Ook al zijn ze heel mild. Als je hier te lang mee wacht is het mogelijk dat de schade aan de longen niet meer hersteld kan worden.

 

Een astma aanval, of een acute aanval van benauwdheid, is vaak heel suggestief. Een op zichzelf staande aanval hoeft niet altijd te betekenen dat je kat echt astma heeft. Een goede röntgenfoto zorgt ervoor dat je dierenarts de diagnose kan stellen. Toch is een röntgenfoto niet altijd bewijzend, sommige katten hebben astma zonder dat je dat op de röntgenfoto ziet. Een specialist kan dan met een camera in de longen (bronchoscopie) kijken naar de veranderingen, daarvoor moet je kat wel onder narcose. Er wordt daarom altijd gekozen om eerst een röntgenfoto te maken, bij de meeste katten kan daarmee een diagnose worden gesteld. Tevens hoeven de meeste katten niet onder narcose voor het maken van een röntgenfoto en is dit minder ingrijpend dan met een camera de longen ingaan.

 

Tijdens een bronchoscopie kan de specialist eventueel een spoelsel van de luchtwegen maken en mogelijk achter de oorzaak komen. Katten gaan namelijk ook hoesten van een longontsteking of van een vreemd voorwerp in de longen. Ook longwormen kunnen ervoor zorgen dat katten gaan hoesten.

 

Net als bij mensen kan ook iedere kat allergisch worden. Het kan op iedere leeftijd ontstaan. Meestal zien we dit echter bij katten van 6-8 jaar. Sommige katten hoesten dan al een langere tijd. Siamezen en verwante oosterse rassen lijken deze aandoening vaker te krijgen, maar in principe kan het iedere kat overkomen.

 

Soms is het noodzakelijk om de kat af te laten vallen. Te dikke katten hebben moeite met ademhalen omdat de hoeveelheid vet ervoor zorgt dat de longen minder ruimte hebben om uit te zetten. Ook is het belangrijk om in huis te zorgen voor schone lucht (dus stofvrije kattenbakkorrels, buiten roken, geen parfum of luchtverfrissers gebruiken etc.) en te zorgen voor een goede weerstand (denk daarbij niet alleen aan vaccinaties, maar ook aan voldoende beweging en gezond eten). Katten met bronchitis of astma zijn namelijk gevoeliger voor longontstekingen.

 

Over het algemeen wordt Feline astma op twee manieren tegelijk behandeld; ontstekingsremmers en luchtwegverwijders. Net als bij mensen worden de luchtwegverwijders bij katten toegediend via de bek met een inhalator, veel katten accepteren dit opvallend goed. Je moet het je kat wel rustig aanleren en niet dwingen, vraag advies aan je dierenarts hierover. Vaak worden de luchtwegverwijders samen met de ontstekingsremmers per inhalatie toegediend. De ontstekingsremmers kunnen ook per tablet of injectie gegeven worden, maar werken dan overal in het lichaam. Hierdoor zijn er ook veel meer negatieve bijwerkingen ten opzichte van de toediening per inhalatie. Ernstig benauwde dieren worden altijd door je dierenarts opgenomen!